Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/569 Esas 2018/9232 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ........ Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi


K A R A R

Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/2 maddesinde ""Birinci fıkranın (a) bendindeki kararlarda alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda, ............ kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir. Alacağın tamamının dava edilmiş olması hâlinde, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü ........ Türk Lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Ancak, karşı taraf temyiz yoluna başvurduğu takdirde, diğer taraf da düzenleyeceği cevap dilekçesiyle kararı temyiz edebilir "" denilmektedir.
........ Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı, karar tarihi 02.12.2016-31.12.2016 tarihleri arasında 40.000 TL, 01.01.2017-31.12.2017 tarihleri arasında 41.530,00-TL, 01.01.2018 tarihinden sonra verilen kararlar için 47.530,00 TL"dir.
Dava dilekçesi ile davacının fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 1000,00 TL maddi tazminat ve 40.000,00 TL manevi tazminat talebinde bulunduğu, ıslah ile talebini artırarak toplam 39.723,70 TL maddi tazminat talep ettiği ve ilk derece mahkemesince verilen 14.04.2017 tarihli kararda davacının maddi tazminat isteminin kabulü ve manevi tazminat isteminin ise kısmen kabulü ile davacı lehine 39.723,70 TL maddi ve 10.000,00 TL manevi tazminata hükmedildiği,bu karara karşı davalılar vekillerinin istinaf başvurusu üzerine ........ Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince verilen 09.11.2017 tarihli karar ile davalılar vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği ve bu kararın davalılar vekillerince temyize getirildiği anlaşılmaktadır.
Davacı için kabul edilen maddi ve manevi tazminat miktarlarının........ Mahkemesi karar tarihi itibariyle ayrı ayrı 41.530,00 TL’lik temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde........ Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp, davalılar vekillerinin temyiz itirazlarının 6100 sayılı H.M.K."nun 362/1-a ve (2), 366 ve 352. maddeleri uyarınca reddi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin, temyiz edilen miktar temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından REDDİNE,kararın bir örneğinin........ Mahkemesi"ne, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılara iadesine, 12/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.