Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5544 Esas 2020/684 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/5544
Karar No: 2020/684
Karar Tarihi: 04.02.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5544 Esas 2020/684 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalılar eski yönetim kurulu üyeleridir ve müvekkil kooperatifin paralarını zimmetlerine geçirmişlerdir. Davalılar, müvekkilin tüm alacağı olan 200.000 TL'yi ödemekle yükümlüdürler. Davacı, temyiz yoluyla verilen hükmün bozulmasını talep etmiştir. Mahkeme, davacıların iddialarını değerlendirdi ve davalılar arasında farklı kararlar verdi. Davacılar temyize gitmiştir, ancak mahkeme kararı onanmıştır. Davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Kanun maddeleri TBK 100 ve TBK 120'dir.
23. Hukuk Dairesi         2016/5544 E.  ,  2020/684 K.

    "İçtihat Metni"



    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın davalı ... yönünden reddine, davalı ... yönünden kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -
    Davacı vekili, davalıların eski yönetim kurulu üyesi olduklarını, müvekkilinin savcılık soruşturma dosyasından davalıların yüklü miktarda parayı zimmetlerine geçirdiklerini öğrendiğini, davalı ..."in toplamda 184.200 TL"yi soruşturma sürecinde müvekkili kooperatife ödediğini, müvekkili kooperatifin halen davalılarda 30.479,78 TL parasının bulunduğunu ayrıca yaklaşık 5 yılı aşan sürede zimmete geçirilen para sebebiyle müvekkilinin faizden mahrum kalarak maddi zarara uğradığını ileri sürerek şimdilik 200.000 TL"nin ticari faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
    Davalılar vekili, müvekkillerinden ..."in bir kısım parayı zimmetine geçirdiğini ancak bu eylemi tek başına gerçekleştiridğini, diğer müvekkili kardeşi yerine imzaları sahte şekilde attığını, ceza soruşturma dosyasının bekletici mesele yapılması gerektiğini, müvekkili İlknur"un tüm ödemeleri yaptığını ayrıca paraların bankalardaki hesaplardan çekilme tarihlerinden itibaren faiz işletilmesi talebinin yerinde olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacı kooperatifin 2 yöneticinin müşterek imzası ile temsil edildiği, soruşturma dosyasında, davalı ..."un her iki imzayı da kendisinin attığını kabul ettiği, kaldı ki dava konusu hesap hareketlerine konu talimatlarda davalı ..."nın imzasının bulunmadığı, diğer davalı ..."un haksız eylemlerine iştirak ettiğine dair delil bulunmadığı, soruşturma dosyasında da davalı ... hakkında ek takipsizlik kararı verildiği, diğer davalı ... hakkında sahtecilik ve zimmet suçundan dolayı ceza davası açıldığı ve derdest olduğu, davalı ..."un kooperatif yönetim kurulu üyeliği yaptığı dönemlerde davacı kooperatiften değişik tarihlerde zimmetine para geçirdiği davalı tarafın çektiği paralara, paraların çekildiği tarihlerden soruşturma sırasında yapılan geri ödeme tarihleri dikkate alınarak TBK 100. maddesi gereğince ödemelerin öncelikle faizden düşülmesi suretiyle davalı ..."un bakiye asıl borcunun 25.710,54 TL olup, TBK"nın 120. maddesi de gözetilerek yasal faiz yürütülmek suretiyle faiz tutarının da 108.263,34 TL alacak hesapladığı gerekçesiyle, davalı ... yönünden davanın reddine, diğer davalı ... yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 04.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.


















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.