Yargıtay - Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/6159 Esas 2021/625 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6159
Karar No: 2021/625
Karar Tarihi: 25.01.2021

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/6159 Esas 2021/625 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından yargılanan sanıkların duruşmasını inceleyerek, karar verdi. Mahkeme, birinci sanığın temyiz itirazlarını reddetti ve hükmün onanmasına karar verdi. Ancak, ikinci sanık için ceza tayin edilmesine karar verilmesi yerine ceza verilmemesine karar verilmesinin gerektiği kanun maddeleri açıklandı. 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesindeki hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığına dikkat çekildi ve 6763 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yapılması gerektiği belirtildi. Bu maddeye ek olarak, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi de sanığın lehine olan kanunun uygulanacağına dair hüküm içerdiği ifade edildi. Sonuç olarak, ikinci sanığın ceza verilmemesine karar verilmesi gerektiği, ancak mahkumiyet hükmü yerine doğrudan ceza verilmemesi gerektiği açıklandı.

6. Ceza Dairesi 2020/6159 E. , 2021/625 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı, mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I.Katılan sanık ... "in kendisi hakkında verilen karara karşı temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; katılan sanık ...’in temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II.Katılan sanık ..."in Sanık ... hakkında verilen karara karşı temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede,
1.Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanık ..."in hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de ;
2.5237 sayılı TCK"nın 145. maddesi uyarınca sanığa ceza vermekten vazgeçilmesi halinde, mahkumiyet hükmü kurulmadan doğrudan 5271 sayılı CMK"nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, sanık hakkında ceza tayin edildikten sonra ceza verilmesinden vazgeçilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 25/01/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.