Yağma - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - hakaret - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/2745 Esas 2018/2498 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2745
Karar No: 2018/2498
Karar Tarihi: 03.04.2018

Yağma - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - hakaret - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/2745 Esas 2018/2498 Karar Sayılı İlamı

Özet:

6. Ceza Dairesi tarafından verilen 2015/2745 E. ve 2018/2498 K. sayılı kararda, sanıkların yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve hakaret suçlarından mahkum olduğu ve hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği belirtiliyor. Yerel mahkeme hükmünü temyiz edilerek dosya incelendiğinde, sanıkların hakaret suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara karşı itiraz yolu açık olduğu ve temyizi olanaklı olmadığı gerekçesiyle sanık savunmalarının bu konudaki isteminin reddedilmesine karar verildiği ifade ediliyor. Yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde, suçun sanıklar tarafından işlendiğinin kabul edildiği ve nitelendirme ve kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığına karar verildiği belirtiliyor. Ancak, zorunlu savunmacılara ödenen avukatlık ücretlerinin sanıklara yükletilmesine karar verilmesi nedeniyle hükmün bozulması gerektiği belirtiliyor. Kararda, detaylı olarak açıklandığı üzere 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesi gereğince verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin kararlara karşı itiraz yolu açık olduğu, yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarına yönelik temyiz itirazları incelendiğinde suçun sanıklar tarafından işlendiğinin kabul edildiği ifade ediliyor. Ayrıca, 5271 sayılı Yasa’nın 150/3. maddesi uyarınca, sanıkların savunmalarını yapmak üzere zorunlu savunmanların görevlendirilmesi nedeniyle, savunmanlara ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi\"nin 6/
6. Ceza Dairesi         2015/2745 E.  ,  2018/2498 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, hakaret
    HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

    Katılan ... vekili tarafından verilen 10.02.2014 ve 14.03.2014 havale tarihli dilekçeler ile sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında kurulan hükümlere yönelik olarak temyiz davası açılmış ise de; katılanın bizzat kendisi tarafından sunulan 17.06.2015 tarihli dilekçe ile, “şikayetinden vazgeçtiğini ve dosyanın işlemden kaldırılmasını” talep ettiğinin anlaşılması karşısında, katılan vekilinin temyiz davası inceleme dışı bırakılıp, sanıklar savunmanının temyiz itirazları ile sınırlı olarak yapılan incelemede;
    1-Sanıklar hakkında hakaret suçundan 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi gereğince verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin kararlara karşı, aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itiraz yolu açık olup, temyizi olanaklı bulunmadığından, sanık ... ile sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... savunmanlarının bu konudaki isteminin reddine, dosyanın incelenmeden mahalline İADESİNE,
    2- Sanıklar hakkında, yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;


    Mahkumiyet hükmünün doğal sonucu olan TCK"nın 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının, infazda gözetilmesi kabulle yapılan incelemede;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

    Ancak;

    5271 sayılı Yasa’nın 150/3. maddesi uyarınca, sanıkların savunmalarını yapmak üzere zorunlu savunmanların görevlendirilmesi nedeniyle, savunmanlara ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olarak, sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ile sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... savunmanlarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölümdeki miktarlardan, “Baro müdafi gideri 561 TL.” kısımları çıkartılıp, yerine "sanıklar için atanan zorunlu savunmanlara ilişkin yargılama giderinin hazine üzerinde bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.