Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/187 Esas 2018/9229 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ...... Bölge ...... Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi

K A R A R


Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/2 maddesinde ""Birinci fıkranın (a) bendindeki kararlarda alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda, kırk bin Türk Liralık kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir. Alacağın tamamının dava edilmiş olması hâlinde, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü kırk bin Türk Lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Ancak, karşı taraf temyiz yoluna başvurduğu takdirde, diğer taraf da düzenleyeceği cevap dilekçesiyle kararı temyiz edebilir "" denilmektedir.
Bölge ...... Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı, karar tarihi 02.12.2016-31.12.2016 tarihleri arasında 40.000 TL, 01.01.2017-31.12.2017 tarihleri arasında 41.530,00-TL, 01.01.2018 tarihinden sonra verilen kararlar için 47.530,00 TL"dir.
Dava dilekçesi ile davacının fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 100,00 TL maddi ...... ve 75.000,00 TL manevi ...... talebinde bulunduğu, ıslah ile talebini artırarak toplam 29.205,50 TL maddi ...... talep ettiği ve ilk derece mahkemesince verilen 16.02.2017 tarihli kararda davacının maddi ...... isteminin kabulü ve manevi ...... isteminin ise kısmen kabulü ile davacı lehine 29.205,50 TL maddi ve 25.000,00 TL manevi ......a hükmedildiği,bu karara karşı davacı vekili ve davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine ...... Bölge ...... Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince verilen 10.10.2017 tarihli karar ile davacı vekili ve davalı vekilinin istinaf başvurusunun ayrı ayrı reddine karar verildiği ve bu kararın davalı vekilince temyize getirildiği anlaşılmaktadır.
Davacı için mahkemece kabul edilen maddi ve manevi ...... miktarlarının Bölge ...... Mahkemesi karar tarihi itibariyle ayrı ayrı 41.530,00 TL’lik temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde Bölge ...... Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı vekilinin temyiz itirazlarının 6100 sayılı H.M.K."nun 362/1-a ve (2), 366 ve 352. maddeleri uyarınca reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin, temyiz edilen miktar temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından REDDİNE,kararın bir örneğinin Bölge ...... Mahkemesi"ne, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 12/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.