Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/1310 Esas 2018/2114 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1310
Karar No: 2018/2114
Karar Tarihi: 08.05.2018

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/1310 Esas 2018/2114 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda sanık, maktule küfür etmesi üzerine fiziksel şiddet kullanarak maktulu öldürmüştür. Mahkeme, sanığın haksız tahrik indiriminden yararlanması gerektiğini ancak haksız tahrik indirimi gözetilmediği için kararın bozulmasına hükmetmiştir. Sanığın cezası da belirlenirken TCK'nun 62. maddesi açıkça gösterilmemiş ve Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi hakkında verdiği karara uyulmamıştır. Mahkeme kararı TCK'nun 81, 53, 54 ve 63. maddelerine göre 25 yıl hapis cezası verilmesini gerektirmektedir.
1. Ceza Dairesi         2018/1310 E.  ,  2018/2114 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    ÖLDÜRÜLEN : ...
    KATILANLAR : ..., ..., ...
    SUÇ : Kasten öldürme
    HÜKÜM : TCK.nun 81, 53, 54, 63. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası.


    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın, maktul ..."ı kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilip inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılanlar vekilinin suç vasfının hatalı tayin edildiğine, olayda tasarlama bulunduğuna, indirim uygulanmaması gerektiğine, sanık ve müdafinin; delillerin hatalı değerlendirildiğine, eksik inceleme yapıldığına, öncelikle yasal savunma koşullarının gözardı edilmemesi gerektiğine, keşfin gerekliliğine, eksik tesbit ve inceleme ile hüküm kurulduğuna, Cumhuriyet savcısının suç vasfının hatalı olarak tayin edildiğine, olayda tasarlama bulunduğuna ilişkin ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    1- Oluşa ve gerekçedeki kabule ve izlenen kamera görüntülerine göre; sanığın maktule küfür ve alaylı tavırla, köpeklere kokoreç verilmesi ile ilgili olarak cevap vermesi, sanıktan gelen ilk haksız hareket olarak kabul edildiğinde dahi, maktulün sanığı

    itmesi, ona vurması, yere düşürmesi tarzındaki fiziksel şiddetin mevcudiyetinin anlaşılmış olması karşısında; sözel şiddete karşı fiziksel şiddet vukuunda, etki tepki arasındaki orantısızlığın gözetilmesi ve bunun sonucunda da sanığın maktulü öldürmesi eyleminde makul oranda haksız tahrik indiriminden yararlandırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
    2- Sanığın cezasının 25 yıl hapis olarak belirlenmesinin hukuki dayanağı olan 5237 sayılı TCK"nun 62. maddesinin karar yerinde açıkça gösterilmeyerek 5271 sayılı CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
    3-24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, katılanlar vekilinin, Cumhuriyet savcısının ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 08/05/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.











    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.