Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/4813 Esas 2020/2525 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
No : 2017/1-2019/226

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece verilen davanın kabulüne dair kararın taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 28.11.2016 tarihli,2015/7499 2016/14265 E-K sayılı kararı ile “kesinleşen ceza davasında eldeki davaya konu iş kazasında sigortalının da kusurunun bulunduğu anlaşılmakla, sigortalıya da bir miktar kusur verilmesi gereği” belirtilerek bozulmuş, Mahkemece uyulan bozma ilamı sonrasında davalıların %80, sigortalının %20 kusurlu olduğu kabul edilerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ... davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
11/03/1993 tarihinde meydana gelen işkazasında vefat eden sigortalının haksahiplerine bağlanan gelirlerin rücuan tazminine yönelik davanın yasal dayanağı mülga 506 sayılı Yasa"nın 26. maddesi olup, davalıların sorumluluğu kusur sorumluluğu ilkesine dayanmaktadır.
Mahkemece, bozma sonrası bilirkişi incelemesi yaptırılmış, davalı ... A.Ş.nin meydana gelen kazada kusurunun bulunmadığı, davalı ... Ltd Şti."nin %30, dava dışı ... A.Ş.nin %50 ve sigortalının %20 kusurlu olduğuna ilişkin rapora itibar edildiği belirtilmiş, fakat davalı ... A.Ş. oluşan zarardan sorumlu tutulmuştur. Mahkemece itibar edilen bilirkişi raporunda davalı ... A.Ş." ne kusur verilmemesine rağmen oluşan zarardan sorumlu tutulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davacı Kurum ve davalılar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli, verilen hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 02.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.