10. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/3389 Karar No: 2020/2518 Karar Tarihi: 02.06.2020
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/3389 Esas 2020/2518 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2019/3389 E. , 2020/2518 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi No : 2017/78-2018/234
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı Kurum vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir. 2-Sigortalının ilk gelire giriş tarihinde geçerli ilk peşin sermaye değerli gelir miktarı 29.998,81TL’dır. Rücu alacağına konu edilebilecek tutar ilk tahsis tarihinde belirlenen ilk peşin sermaye değerli gelirdir. 506 sayılı Kanunun 92. maddesi uygulanmış haliyle belirlenen gelir miktarının, gelire giriş tarihinde geçerli ilk peşin sermaye değerli gelir miktarını geçmesi mümkün değildir. Mahkemece, gelire giriş tarihinde geçerli ilk peşin sermaye değerli gelir miktarı olan 29.998,81TL’nın yarısı olan 14.999,40TL’ya, 17.09.2001-15.09.2007 tarihleri arasında ödenen fiili ödeme miktarının yarısı olan 15.027,80TL eklenerek çıkan sonuca kusur uygulanmak suretiyle talep edilebilecek gelir miktarının 24.021,76TL olduğu gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, hatalı gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır. SONUÇ: Hükmün gerekçesinin gelir alacağına ilişkin kısmının yukarıda yapılan açıklamalar ışığında düzeltilmesine ve hükmün gerekçesinin bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 02.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.