Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki çekiçi ile gündüzün meskun mahaldeki devamlı yol şerit çizgisi bulunan bölünmüş yolda seyri sırasında kaza mahalli olan dönel kavşağa yaklaştığında sola dönmek üzere sol arkadan gelen trafiği kontrol etmeden, sola dönmek için seyrettiği sağ şeritten kontrolsüzce sola yönelip doğrultu değiştirmesi sonucu aracının sol yan kısımları ile, solundan sol şeridi takiben gelen, önünü kapattığı motosiklet sürücüsünün sanığın aracına çarpmamak için ani fren yapması akabinde direksiyon hakimiyetini kaybedip motosikletin yan yatarak gövdesi üzerinde (çekiciye temazsız) 32 metre sürüklenmesi, kendisinin de çekicinin arkasında bulunan römorkun sol arka tekerinin önüne düşmesi neticesi, çekicinin altında kalarak hayatını kaybetmesine doğrultu değiştirme manevralarına uymaması dolayısıyla asli kusurla sebebiyet verdiğinin kabul ve tespit edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin eksik araştırmaya, kusur durumuna, cezanın fazla olduğuna ve oluşa, katılanlar vekillerinin ise cezanın yetersiz olduğuna, TCK’nın 62. maddesinin uygulanmaması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın şerit değiştirmenin yasak olduğuna işaret eden devamlı yol şerit çizgisi bulunan yolda şerit değiştirerek kavşağa yaklaştığı sırada kazaya sebebiyet verdiğinin tespit edilmesi karşısında, atılı suçun bilinçli taksirle işlendiğinin kabulü ile sanık hakkında hükmedilen temel cezadan TCK’nın 22/3. maddesi gereğince artırım yapılması gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurularak eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.