Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2011/9150 Esas 2012/1940 Karar Sayılı İlamı

Davacılar vekili, davacının iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından geçerli sebep olmadan  feshedildiğini belirterek, feshin geçersizliğine, davacının  işe iadesiyle başlatmama tazminatının belirlenmesine ve ve dört ay  dokuz  günlük  ödenmeyen ücretinin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece işyerinde 30 dan az işçi çalıştığı ve sigorta pirim cetvellerine, imzasız ücret bordrolarında davacının adının  bulunmasına göre davacının ücreti ödendiği gerekçesi ile  davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki alacak ve işe iade istemine ilişkin davaların  tarafları aynı olsa da nitelikleri bakımından konuları birbirinden farklıdır. Genel olarak işe iade kararının  kesinleşmesine bağlı işçilik hak alacaklarının istenebilmesi için öncelikle işe iade davasının sonuçlanması gerekeceğinde kuşku yoktur. Olaydaki ücret istemi işe iade davasının sonucuna bağlı bir alacak değil ise de niteliği bakımından işe iade davasına özgü deliller dışındaki belge ve bilgilerle kanıtlanması gerekeceğinden farklı inceleme ve araştırma gerektirdiğinden, aralarında 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 166. maddesi anlamında birlikte görülmesi gerektiren bağlantıda da bulunmadığından ayrı ayrı sonuçlandırılmaları gerekir.
Somut  olayda  her bir istem için verilecek karar diğerini etkilemediği gibi sebepleri de aynı değildir.  Bu sebeple aralarında bağlantı bulunmayan  alacak ve işe iade  davaları  hakkında mahkemece tefrik kararı verilerek yargılamaya ayrı ayrı devam edilmesi gerekirken birlikte görülerek yazılı şekilde  ret kararı verilmesi hatalı olup  sair yönleri incelenmeksizin açıklanan nedenle hükmün  bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.