Danıştay 4. Daire 2018/4388 Esas 2022/839 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/4388
Karar No : 2022/839

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Kurumlar Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Reklam Hizmetleri Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından … Vergi Mahkemesi'nin kararı sonucu daha önce idareye ödenen toplam 341.236,06 TL'nin 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 112/4. maddesi uyarınca işletilecek tecil faizi ile ödenmesi talebinin, davalı idarece 21/10/2015 tarihinde sadece ana paranın hesaplarına yatırılması suretiyle tecil faizi taleplerinin zımnen reddine ilişkin işlemin iptali ve davacı tarafından hesaplanan 186.316,79 TL tutarındaki faizin iadesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı şirket adına 2007 hesap dönemine ilişkin vergi ziyaı cezalı kurum (stopaj) vergisi tarhiyatı yapıldığı, söz konusu tarhiyatın iptali istemiyle ... Vergi Mahkemesi'nde açılan davada davanın reddine karar verildiği, bunun üzerine cezalı tarhiyatın davacı şirket tarafından 05/10/2010, 27/12/2010 ve 14/07/2011 tarihlerinde davalı idareye ödendiği, daha sonra anılan mahkeme kararının Danıştay Dördüncü Dairesi tarafından kısmen onanıp kısmen bozulduğu, İstanbul 9. Vergi Mahkemesi'nce bozulan kısma ilişkin davanın kabulüne karar verildiği, söz konusu karar üzerine davacı tarafından … tarih ve … sayılı dilekçe ile daha önce ödemiş oldukları 341.236,06 TL'nin ve bu tutara işletilecek tecil faizinin iadesinin talep edildiği, bu talebe karşılık davalı idare tarafından 21/10/2015 tarihinde davacının bir kısım vergi borçlarından mahsup yapılarak 339.289,00 TL'nin davacı hesabına yatırıldığı ancak tecil faizi talebinin zımnen reddedildiğinin anlaşıldığı, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nin … günlü ve … sayılı Eko-Elda Avee/Yunanistan kararında da belirtildiği gibi belirli bir meblağdan yararlanma hakkı uzunca süre engellenen kişinin, ekonomik durumunda önemli ve kesin zarara neden olunduğu, bu durumun, sürdürülmesi gereken genel yarar ile kişi yararı arasındaki dengeyi bozduğu, dolayısıyla, 1 No'lu Protokolün 1. maddesi ihlal edilerek kendisine aşırı yük yüklenen bu kişinin mülkiyet hakkının ihlal edildiğinden bahisle faiz ödenmesi gerektiğine karar verildiği, bu doğrultuda; anılan mahkeme kararı uyarınca davacıdan yersiz tahsil edildiği anlaşılan meblağın 213 sayılı Kanunun 112/4. maddesinde belirtilen esaslara göre yasal faizi ile iade edilmesi gerektiğinden, tecil faizi ödenmesi isteminin zımnen reddine ilişkin işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : İdarece yapılan işlemlerin yasal mevzuat gereği olduğu, yapılan işlemlerde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı belirtilerek, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 16/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.