Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/1495 Esas 2019/6530 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1495
Karar No: 2019/6530
Karar Tarihi: 03.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/1495 Esas 2019/6530 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, sanık önceki suçlarından dolayı mükerrir kabul edilmiş ve hükümde önceki en ağır cezanın tekerrüre esas alınacağı belirtilmiş. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kabul ettiği ve kanundaki hüküm uyarınca da en ağır cezanın tekerrüre esas alınması gerektiği belirtilmiş. Hükümde tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek olmadığı, infaz aşamasında gözetilebileceği ifade edilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddesi 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirleri ile Tutukevleri İle İlgili Kanun'un 108/2. maddesidir.

2. Ceza Dairesi 2017/1495 E. , 2019/6530 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece hangi ilamın tekerrüre esas alındığı karar yerinde belirtilmemiş ise de; 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesinde yer alan “tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca önceki hükümlülüklerinden en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği, yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/01/2013 tarih ve 2012/6-1431 esas, 2013/18 karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, sanığın mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, hükümde tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek bulunmadığı, bu durumun infaz aşamasında gözetilebileceği hususu gözönüne alındığında sanığın mükerrirliklerine esas alınan ilam gösterilmemiş ise de; bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı bulunduğundan bozma sebebi yapılmamıştır.
Bozma üzerine, yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 03.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.