MAHKEMESİ : İZMİR BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada...2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 06/09/2016 tarih ve 2011/111 2016/389 K. sayılı kararın davacı-karşı davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin reddine-kabulüne dair İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nce verilen 05/04/2019 tarih ve 2016/40-2016/86 sayılı ek kararın Yargıtayca incelenmesi ek kararı davacı-karşı davada davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline gönderilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra gönderildiği anlaşılmakla, duruşma için belirlenen 21.05.2019 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı-karşı davada davalı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı-karşı davada davalı vekili, müvekkilinin davalı şirkette % 40 pay sahibi ve şirket müdürü olarak uzun süre faaliyette bulunduğunu, şirketin diğer iki ortağının şirkete ait paraları muvazaalı ve usulsüz bir şekilde İlke Makine San. ve Tic. Ltd. Şti. hesaplarına aktardıklarını, bu nedenle ortaklar arasındaki güven duygusunun zedelendiğini ileri sürerek, müvekkilinin davalı şirketten çıkarılmasını, müvekkilinin sahibi olduğu pay bedeli ile bugüne kadar dağıtılmayan kâr payının ve müdürlük yapması nedeniyle ayrıca ödenmesi gereken ücretleri toplamının fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 10.000,00 TL"sinin davalıdan işlemiş ve işleyecek faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı-karşı davada davacı vekili, asıl davada davacının iddialarının dayanaksız olduğunu, asıl davada davacının müdürlerin rekabet yasağını düzenleyen TTK"nın 547. maddesine aykırı olarak başka bir şirkette müdür olduğunu, şirkete ait kıymetli evraka, stokta bulunan mala ve şirket aracına el koyarak bunları aynı iş kolunda ve faaliyet alanında asıl davada davalı ile haksız rekabete giren bir başka şirketin işlerinde kullandığını, şirket çalışanlarının tümünün neredeyse yeni şirkette ortak ya da çalışan olarak istihdam edildiğini, bu nedenlerle asıl davada davacının 19/02/2011 tarihinde yapılan ortaklar kurulu toplantısında haklı nedenle şirket müdürlüğünden azledildiğini, asıl davada davacının kâr payı ve ücret ödenmesine yönelik taleplerinin de yerinde olmadığını savunarak, asıl davanın reddini istemiş; açtığı karşı davada ise 84.990,00 TL çek bedeli ile 223.619,40 TL mal bedelinin davacı-karşı davalıdan dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
İlk derece mahkemesince, Manisa 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2012/305 Esas 2014/1095 Karar sayılı kesinleşen ilamıyla davacının davalı şirkete karşı 6762 sayılı TTK"nın 547. maddesi hükmü gereğince rekabet yasağını ihlal ettiğinin sabit olduğu, davacının asıl talepleri yönünden TTK’nın 551/2 gereğince davacının ortaklıktan çıkma için haklı sebebinin bulunmadığı, şirketin aktif ve pasif durumu nedeniyle kâr payı dağıtım şartları ve davacının bu yöndeki taleplerinin yerinde olmadığı ve müdürlük ücreti talebine ilişkin davacının haksız rekabete ilişkin eyleminin Yargıtay denetiminden geçen ve kesinleşen ilam ile sabit olduğu, ücret talebi şartlarının oluşmadığı, karşılık dava yönünden ise şirkete ait ticari defter ve kayıtlar ile dosya üzerinden yapılan incelemede, talebe konu çekleri de içerir şekilde davacının, davalı şirkete 98.881,50 TL borcunun bulunduğu, vergi inceleme raporu ve diğer kayıtlar üzerinden yapılan incelemede karşı davanın sabit olduğu gerekçesiyle asıl dava yönünden davacının tüm taleplerinin reddine, karşı dava yönünden davanın kabulüne, 84.990 TL çek bedeli ve 223.619.40 TL mal bedelinin karşı dava tarihi olan 06/04/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davacıdan tahsiline karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı-karşı davada davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; asıl davaya ilişkin olarak verilen kararda bir isabetsizlik görülmediği, karşı davanın yönetici aleyhine açılan sorumluluk davası olduğu, yönetici hakkında sorumluluk davası açılabilmesi için dava tarihinde yürürlükte bulunan 6762 sayılı TTK’nın 341. maddesi uyarınca ortaklar kurulundan bu konuda karar alınması gerektiği, bu hususun mahkemece kendiliğinden gözetileceği, davacı-karşı davalı ... Yardımcı hakkında sorumluluk davası açılması ile ilgili olarak alınmış bir ortaklar kurulu kararına rastlanmadığından varsa buna ilişkin ortaklar kurulu kararının karşı davacı tarafından dosyaya sunulmasının istenmesi, eğer alınmış bir ortaklar kurulu kararı yok ise bu durumda da karşı davaya devam edilebilmesi için mahkemece TTK’nın 341. maddesinde öngörülen ortaklar kurulu kararının alınması ve bu karara dayalı olarak davanın yürütülmesi amacıyla karşı davacı şirkete uygun bir süre verilmesi, söz konusu eksiklik giderildiği takdirde karşı davaya devam edilmesi gerekirken, mahkemece dava şartına ilişkin bu husus nazara alınmadan uyuşmazlığın esasına yönelik olarak karar verilmesinin isabetli görülmediği gerekçesiyle, davacı-karşı davada davalı vekilinin asıl davaya yönelik istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine, davacı-karşı davada davalı vekilinin karşı davaya yönelik istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-a-4 maddesi gereğince esasa ilişkin sebepler incelenmeksizin kabulüne, ilk derece mahkemesinin kararının karşı dava yönünden kaldırılmasına, karşı davaya ilişkin olarak yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesinin kararı, davacı-karşı davada davalı vekili tarafından temyiz edilmiş, temyiz harç ve masraflarının tamamlanması için çıkartılan muhtıranın tebliğine rağmen bir haftalık süre geçirildiğinden Bölge Adliye Mahkemesince 05/04/2019 tarihli ek karar ile temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verilmiştir. Verilen ek karar da davacı-karşı davada davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebepler ile HMK"nın 366/1 maddesi yollamasıyla aynı Kanunun 344/1 maddesi uyarınca, davacı-karşı davada davalı vekilinin muhtıra tebliğine rağmen gerekli harç ve giderleri süresinde yatırmadığı yönündeki tespitin usul ve yasaya uygun olmasına göre Bölge Adliye Mahkemesinin 05/04/2019 tarihli ek kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı-karşı davada davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan Bölge Adliye Mahkemesinin 05/04/2019 tarihli ek kararının ONANMASINA, işlem yapılmak üzere Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 23/05/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.