10. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/4016 Karar No: 2020/2501 Karar Tarihi: 02.06.2020
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/4016 Esas 2020/2501 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş Mahkemesi tarafından 2017/131-2019/311 numaralı dava, Tarım Bağ-Kur sigortalılığının tespiti istemiyle açılmıştır. Mahkeme, bozmaya uyarak konusuz kaldığına karar vermiştir. Ancak davalı tarafından temyiz edilmiş ve yaşanan yanlışlığın giderilmesi için yeniden yargılama gerektirmediği belirtilerek hüküm fıkrasının bazı bentleri düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Bu kapsamda, davacının yargılama giderleri üzerinde bırakılması ve davalı lehine 2.725,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesi hükme bağlanmıştır. Kararda, 2926 sayılı Kanun ve 5510 sayılı Kanun'un 4/b-4 maddesi ile 6552 sayılı Kanun'un 64. maddesi ve mülga 5521 sayılı Kanun'un 7. maddesine ek yapılan hükümlere de yer verilmiştir.
10. Hukuk Dairesi 2019/4016 E. , 2020/2501 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi No : 2017/131-2019/311
Dava, 2926 sayılı Kanun ile 5510 sayılı Kanunun 4,b/4 maddesi kapsamında Tarım Bağ-Kur sigortalılığının tespiti istemine ilişkindir. Mahkeme, bozmaya uyularak ilâmında belirtildiği şekilde dava konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir. 2-Mahkemenin, davanın konusuz kalmasına ilişkin verdiği karar isabetlidir. Ancak, eldeki davada, 6552 sayılı Kanunun 64. maddesi ile mülga 5521 sayılı Kanun"un 7. maddesine ek yapılarak, 07.09.2014 tarihinden itibaren getirilen dava açmadan önce Kuruma müracaat zorunluluğu bulunduğundan ve davacı tarafça sonradan Kuruma müracaat edildiğinden, yargılamada vekille temsil edilen Kurum yararına vekalet ücreti verilmemesi, Kurumun yargılama giderleri ile sorumlu tutulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır. SONUÇ: Hüküm fıkrasının 2. ve 3. bentlerinin silinerek yerine, “2-Davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına, 3-Yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret tarifesine göre davalı lehine 2.725,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.