Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Her ne kadar duruşma tutanaklarında sanığa ayrıca kaza tespit tutanağının okunduğuna dair bir ibare bulunmasa da, sanığın huzurda olduğu 10.09.2015 tarihli celsede sanığa iddianame ve eklerinin okunduğu, ayrıca iddianamenin anlatımında da kaza tespit tutanağının içeriğine atıf yapılmış olduğu dikkate alındığında CMK’nın 209. maddesine herhangi bir aykırılık tespit edilemediğinden tebliğnamedeki bu hususta bozma talep eden görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanığın idaresindeki kamyonla gündüzün şehir içindeki bölünmüş yolda seyri sırasında kaza mahalli olan orta refüj bitiminden soldaki benzinliğe dönmek üzere manevra yaptığı sırada sağından yolun karşı istikametinden seyrine devam eden seyir yönüne kestiği motosikletin kendi aracının sağ ön kısmına çarparak devrilmesi sonucu motosiklette bulunan iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına asli kusurla sebebiyet verdiğinin kabul ve tespit ediliği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, eksik araştırmaya, kusur durumune ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmeyerek TCK"nın 52/3 maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (5) numaralı paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 200 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 4.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.