Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/1772 Esas 2019/4088 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Adana 3. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 25/01/2018 tarih ve 2015/692-2018/19 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin 08.11.1990 tarihinde davalı banka nezdinde mevduat hesabı açtırdığını, 1991 yılında Almanya"ya giden davacının 2006 yılında Türkiye"ye kesin dönüş yaptığını, davalı bankaya yaptığı başvuru üzerine işlem görmeyen hesabın zamanaşımı nedeniyle kapandığının belirtildiğini, oysa davacıya bildirim yapılmadığını ileri sürerek 4.490.000.000.-TL"nın 08.11.1990 tarihinden itibaren davalı bankanın uyguladığı en yüksek mevduat faiziyle beraber tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, banka kayıtlarında davacıya ait söz konusu hesaba dair kayda rastlanılmadığını, zaten üzerinden yıllar geçen hesaptaki paranın Fona devredilmiş olacağını, zamanaşımının dolduğunu ve davacının talep hakkı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; Yargıtay bozma ilamı doğrultusunda bilirkişi tarafından düzenlenen ek rapor ile davacının dava açma tarihi itibariyle davalıdan 34.971,15 TL alacağının olduğu, davacı tarafın dava dilekçesinde 4.490,00 TL talep ettiği, davasını Yargıtay bozma ilamından sonra ıslah etmiş ise de bozmadan sonra ıslah yapılamayacağı gerekçesiyle taleple bağlı kalınarak (ıslah dilekçesi nazara alınmadığından) davanın kabulü ile toplam 4.490,00 TL alacağın, dava tarihinden (02.05.2008) itibaren işleyecek bankalarca mevduata uygulanan en yüksek mevduat faiz oranıyla birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 230,01 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 22/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.