Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 53/1, 3, 53/1-c, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyma kararı verilmediği, ancak bozma ilamında belirtilen eksiklikler giderilerek eylemli şekilde bozma ilamına uyulduğu anlaşılmakla, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın imara aykırılık suçu açısından yapı kayıt belgesi aldığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanığın idaresindeki araçla gündüz yerleşim içinde tali yoldan kontrolsüzce kavşağa girerek anayol üzerinde soldan gelen müşteki ..."un idaresindeki araçla çarpışması neticesinde, sanığın aracında bulunan babası İbrahim"in hayatını kaybettiği, müşteki ..."un ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı olayda, müşteki ..."un 19/07/2018 tarihli duruşmada şikayetten vazgeçtiği ve ölenin de sanığın babası olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin TCK’nın 85/1. maddesine uyduğu, bu itibarla sanık hakkında TCK"nın 22/6. maddesinin uygulanma olanağının bulunup bulunmadığının tartışılması gerekirken bu husus hiç değerlendirilmeden sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.