6. Ceza Dairesi Esas No: 2015/4629 Karar No: 2018/2456 Karar Tarihi: 02.04.2018
Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/4629 Esas 2018/2456 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2015/4629 E. , 2018/2456 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Yağma HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık ... hakkında düzenlenen Batman Bölge Devlet Hastanesinin 31/05/2013 tarihli raporunda; sanığın, işlediği suçun anlam ve sonuçlarını algılama, davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişmediğinin bildirildiği; Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığının 14/03/2013 tarihli raporunda; sanığın, işlediği suçun anlam ve sonuçlarını algılama, davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince geliştiğinin bildirildiği; yargılama sırasında alınan sanığa ait sosyal inceleme raporunda ise sanığın işlemiş olduğu suçla ilgili bilme noktasında yeterince gelişmiş olduğu düşünülse de suçun doğurmuş olduğu sonuçlara katlanma noktasında yetersiz olduğunun belirtildiğinin anlaşılması karşısında; birbiriyle çelişen raporlar arasındaki çelişkinin, Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Kurulu"ndan rapor alınıp giderilmesinden sonra sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de; 1- Sanığın 140 TL parayı aldıktan sonra mağdurun ikametinin önünde kolluk tarafından yakalandığı ve yapılan üst aramasında mağdurdan aldığı paranın ele geçtiğinin anlaşılması karşısında; eylemin yağmaya teşebbüs suçunu oluşturduğunun düşünülmemesi,
2- TC. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 02/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.