MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 5. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 18/09/2017 tarih ve 2013/191-2017/620 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; 31.01.2005 tarihinde müvekkilinin Sincan tren istasyonunda trene binmek istediği sırada trenin aniden hareket etmesi sonucu istasyon ile tren arasındaki boşluğa düşerek yaralandığını ileri sürerek 1.000,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminatın faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; olayın davacının kendi kusuru ile meydana geldiğini, müvekkil kuruluş ve personelinin kusurunun bulunmadığını, talep edilen manevi tazminatın fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacının olay tarihinde hareket halindeki trene binmek isterken tren ile peron arasına düşerek yaralanması şeklinde gerçekleşen olayda kusur oranının % 70 olduğu, davacının kaza nedeniyle sürekli iş gücü kaybı bulunmadığı ancak 3 ay geçici iş göremez halinde kaldığı, davalının taraflar arasındaki taşıma sözleşmesi gereğince davacının zararından sorumlu olduğu, davacının olay nedeniyle yaşadığı acı, ızdırap ve meydana gelen zararlı sonucun mahiyet ve niteliği itibariyle davacı yararına manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 315,13 TL maddi, 2.000,00 TL manevi tazminat olmak üzere toplam 2.315,13 TL "nın olay tarihi olan 31.01.2005 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 22/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.