Müstehcenlik - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/7255 Esas 2019/9977 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7255
Karar No: 2019/9977
Karar Tarihi: 29.05.2019

Müstehcenlik - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/7255 Esas 2019/9977 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İçtihat Metni: Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir müstehcenlik davasında sanığın suçlu bulunarak hüküm giydiği belirtilmiştir. Temyiz isteğinin reddedildiği ve mahkumiyet kararının onandığı ifade edilmiştir. Vicdani kanının oluştuğu tutanaklar ve belgeler incelenerek sanığın müstehcenlik suçunu işlediği tespit edilmiştir. Ayrıca TCK'nın 226/4. maddesinde öngörülen temel adli para cezasına hükmedilmemiş olması aleyhe temyiz edilmediği için bozma yapılamayacağı belirtilmiştir. Kararda ayrıca TCK'nın 53/1-b ve 53/1-c maddeleri hakkında açıklamalar yapılmıştır.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 226/4. maddesi: \"Müstehcenlik içeren eser, eşya veya ilanların yayılması\" suçunu düzenlemektedir.
- TCK'nın 53/1-b maddesi: \"Aynı veya benzeri bir suçtan mahkumiyet halinde, hükmün kesinleşmesinden sonra 5 yıl geçmedikçe mahkumiyet sicil kaydı sabit olan kişiler kamu kurumlarına alınmazlar.\" hükmünü içermektedir.
- TCK'nın 53/1-c maddesi: \"Mahkumiyet kararı şu düzenlemelerde öngörülen yasak, kısıtlama veya yükümlülüklerin birinin ya da birkaçının uygulanmasını da gerektirirse, bu

18. Ceza Dairesi 2018/7255 E. , 2019/9977 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Müstehcenlik
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen müstehcenlik eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanun"a uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK"nın 226/4. maddesinde öngörülen temel adli para cezasına hükmedilmemişse de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda ve TCK"nın 53/1-c maddesinin de Kanun"da öngörülen biçimde infaz evresinde re"sen uygulanabileceği,
Anlaşıldığından, sanık ...’nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 29/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.