Danıştay 4. Daire 2021/2643 Esas 2022/844 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/2643
Karar No : 2022/844


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Müzik Yayım Nakliyat Otomotiv İnşaat ve Gıda Sanayi Taahhüt Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2008 takvim yılına ait defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmediğinden bahisle re'sen tarh edilen 2008/03-12 dönemlerine ilişkin katma değer vergisi, tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen üç kat vergi ziyaı cezası ile 213 sayılı kanunun 353/1. maddesi ve 355/1-1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesince verilen kararda; dava konusu bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarına ilişkin ve 213 sayılı kanunun 355/1-1 maddesi gereğince kesilen özel usulsüzlük cezaları bakımından davanın reddine ilişkin Mahkeme kararı davacının temyizden feragat etmesiyle, 213 sayılı kanunun 353/1-1 maddesi gereğince kesilen özel usulsüzlük cezalarının ise onanmak suretiyle kesinleştiğinden, uyuşmazlığın, vergi ziyaı cezalarının bir katı aşan ve üç kata kadar olan kısımlarına ilişkin olduğu, bu kısım için yapılan incelemede, davacının defter ve belgelerini mücbir sebep olmaksızın incelemeye ibraz etmediği sabit olduğundan 213 sayılı Kanunun 359. maddesi uyarınca davacı adına kesilen üç kat vergi ziyaı cezalarında hukuka aykırılık bulunmadığından, dava konusu vergi ziyaı cezalarının bir katı aşan ve ve üç kata kadar olan kısımları yönünden davanın reddine karar verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, dava konusu vergi ziyaı cezalarının üç katı aşan kısımları bakımından da davanın reddedilmesi gerektiği, dava konusu karar ret ile sonuçlandığından aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesinin hukuka aykırı olduğu, ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : ...

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Davalı idarenin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü iddialar kararın vekalet ücretine ilişkin kısmının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Davalı idarenin kararın tekerrür hükümleri uygulanarak artırılan kısmı ile 213 sayılı Kanunun 353/1. maddesi uyarınca kesilen vergi ziyaı cezasına ilişkin kısmına yönelik temyiz talebi bakımından:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 46. maddesinde, Danıştay dava daireleri ile idare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarına karşı tebliğ tarihini izleyen otuz gün içinde Danıştayda temyiz yoluna başvurulabileceği; 49. maddesinin (3) numaralı fıkrasında, kararların kısmen onaylanması ve kısmen bozulması hallerinde kesinleşen kısmın Danıştay kararında belirtileceği hükme bağlanmış olup, temyiz yoluna, aleyhine karar verilen taraflarca başvurulabileceği açıktır.
Kanun yoluna başvurmada hukuki yarar bulunması, başka bir deyişle, kanun yoluna başvuranın aleyhine kanun yoluna başvurduğu kararın bozulması veya değiştirilmesinde korunmaya değer hukuki menfatinin bulunması şarttır.
... Vergi Mahkemesin dava konusu, bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile 213 sayılı Kanunun mükerrer 355/1-1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının reddine ilişkin kısmı ile vergilere bağlı olarak kesilen bir katı aşan vergi ziyaı cezaları ile 353/1. maddeye dayanılarak kesilen özel usulsüzlük cezasının iptali yolunda verilen ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının, Danıştay Dördüncü Daire’nin 25/11/2019 tarih ve E:2016/5414, K:2019/7778 sayılı kararıyla, kararın redde ilişkin kısımlarının davacının temyizden feragat etmesi nedeniyle temyiz hakkında karar verilmesine yer olmadığı, vergilere bağlı olarak kesilen bir katı aşan ve üç kata kadar olan vergi ziyaı cezalarının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına, 213 sayılı Kanunun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden onanması ve bu karara yönelik davalının karar düzeltme isteminin aynı Dairenin 23/12/2020 tarih ve E:2020/5393, K:2020/6070 sayılı kararı ile reddi üzerine, ... Vergi Mahkemesince bozmaya uyularak verilen ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararda, diğer kısımlar kesinleştiğinden, bir katı aşan vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı yolunda karar verilmiş; anılan karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlıkta, davanın bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile özel usulsüzlük cezaları ve tekerrürü hükümleri uygulanarak artırılan kısım, kanun yolları tüketilerek kesinleşmiş olup, Vergi Mahkemesince, temyize konu kararda, sadece vergilerin bir katını aşan ve üç kata kadar olan vergi ziyaı cezasına münhasır karar verilmiştir.
Bakılan davanın, tekerrür hükümleri uygulanarak artırılan kısım ile 213 sayılı Kanunun 353/1. maddesine dayanılarak kesilen özel usulsüzlük cezasına yönelik olarak kabule ilişkin kısmı kesinleştiğinden; hakkında hüküm kurulmayan ve kesinleşen bu kısma yönelik olan temyiz isteminin incelenmeksizin reddi gerekmektedir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kısmen reddine, kısmen incelenmeksizin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının, vekalet ücretine ilişkin kısmının ONANMASINA,
3. Mahkeme kararının tekerrür uygulanmasına ve 213 sayılı Kanunun 353/1. maddesi uyarınca kesilen vergi ziyaı cezasına ilişkin kısmının İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
4. Bozulan kısım hakkında yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 17/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.