Davacı işçi, iş sözleşmesinin sendikal nedenlerle feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücretinin belirlenmesini istemiştir.
Davalı işveren, davacının fazla çalışma yapacağını kabul etmesine rağmen ihtarlara rağmen fazla çalışma yapmadığı için iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece feshin sendikal nedene dayandığının kanıtlanmadığı, işten ayrılma bildirgesinde fesih nedeninin ahlak ve iyiniyet kurallarına aykırılık olduğu belirtildiği halde savunmada iş görme borcunun yerine getirilmediğinin belirtilmesi suretiyle fesih nedenin değiştirildiği, fesih nedeninin değiştirilemeyeceği, feshin geçerli nedene dayanmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğine göre davalı şirkette makineci olarak çalışan davacının 2010 yılı için fazla mesaiye onay verdiği, ancak 04.05.2010 ve 05.05.2010 fazla mesaiye kalmadığı için ihtar verildiği, 06.05.2010 tarihinde de fazla çalışma yapmayı reddettiği için ikinci kez ihtar verildiği, son olarak 17.05.2010 tarihinde fazla çalışma yapmadığı için iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanun’un 25.maddesi uyarınca feshedildiği anlaşılmaktadır. Davacının anılan tarihlerde fazla mesaiye kalmak istemediği dosya içeriği ile sabit olup, iş sözleşmesinin bu nedenle feshedildiği açıktır. Davalı işverence İşten Ayrılma Bildirgesinde fesih nedenini hatalı olarak kodlamış olması fesih nedeninin değiştirildiği şeklinde yorumlanamaz. Kaldı ki, ahlak ve iyiniyet kurallarına aykırılık iş görme borcunun yerine getirilmemesini de kapsayacak şekilde bir üst başlıktır.
Öte yandan, 4957 sayılı İş Kanunu’nun 41 ve Yönetmeliğin 9.maddesi gereğince fazla çalışma için işçiden her yıl başında alınması gereken yazılı onay kanunda öngörülen yıllık fazla çalışmayı kapsamaktadır. Buna göre işçinin fazla çalışmaya onayı yıllık 270 saati
kapsar. Fazla çalışmaya onay veren işçinin belirtilen süreyi aşan fazla çalışma yapması zorunluluğu bulunmamaktadır. Bu nedenle, tanıklara günlük çalışma saatleri sorularak haftalık çalışma süresi ve dolayısıyla fazla çalışma süresi tespit edilmeli; 2010 yılı Ocak ayından davacının fazla çalışma yapmayı reddettiği 06.05.2010 tarihine kadar yapılan fazla çalışma süresinin 270 saati aşıp aşmadığına göre feshin geçerli nedene dayanıp dayanmadığı belirlenmelidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.