MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yokluğunda verilen kararın sanık ...’e, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre kovuşturma aşamasında bildirdiği ve aynı zamanda da MERNİS adresine doğrudan 31.03.2014 tarihinde tebliğ edildiği ve sanık tarafından 13.10.2014 tarihinde temyiz dilekçesi verilmesi üzerine mahkemece 24.10.2014 tarihli ek kararla, “süresinde yapılmayan temyiz isteminin reddine” dair karar verildiği ancak doğrudan MERNİS adresine yapılan tebliğ işleminin usulüne uygun olmadığının anlaşılması karşısında; sanık ...’ün 13.10.2014 tarihli temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek, temyiz isteminin reddine ilişkin 24.10.2014 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilmek suretiyle yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin kısmen istem gibi ONANMASINA, 03.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.