Davacı  vekili,  aynı mahkemenin 2007/86-209 sayılı dosyasında açılan kısmi davanın Yargıtay"ca onanarak kesinleştiğini, fazlaya ilişkin haklarını saklı tuttuklarından bu dosyada bakiye alacaklarını istediklerini ileri sürerek; kıdem ve ihbar tazminatı, boşta geçen süre ücreti ile  işe başlatmama tazminatı  alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, kıdem tazminatı dışındaki alacakların zamanaşımına uğradığını savunarak  davanın reddini istemiştir
Mahkemece istekler hüküm altına alınmıştır.
Hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 126/3 maddesi gereğince “Sanatkarların veya esnafın emeklerinin karşılığı, perakendecilerin sattıkları malların parası, noterlerin mesleki hizmetleri karşılığı, başkalarının maiyetinde çalışan veya müstahdemi olan kimselerin, hizmetçilerin, yevmiyecilerin ve işçilerin ücretleri hakkındaki davalar” hakkında 5 yıllık zamanaşımı süresi uygulanır.
Dava konusu edilen boşta geçen süreye ilişkin ücret ve sair haklar alacağı niteliği itibariyle ücret alacağı olup 5 yıllık zamanaşımına tabidir. Kararın kesinleşmesine kadar en çok dört aya kadar hesaplanacak ücret ve diğer alacaklar, işçinin işe iade için başvurduğu anda muaccel olur .
Somut olayda; davacının işe başlatılmak istemiyle işverene başvurduğu tarih 30/05/2005 olup 5 yıllık zamanaşımı süresi 30/05/2010 tarihinde dolmuş, dava ise 21/02/2011 tarihinde açılmıştır. Bu nedenle davalı vekilinin cevap dilekçesinde süresinde bu alacak yönünden yaptığı zamanaşımı def"i kabul edilerek  boşta geçen süreye ilişkin ücret ve sair haklar alacağına ilişkin istemin reddi gerekirken bu alacağın da hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.                                 
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13/02/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.