Özel Belgede Sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3536 Esas 2019/7309 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3536
Karar No: 2019/7309
Karar Tarihi: 15.10.2019

Özel Belgede Sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3536 Esas 2019/7309 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın Özel Belgede Sahtecilik suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, Elektronik Haberleşme Kanunu'nun ilgili maddeleri gözetilmeden karar verildiği için, sanığın temyiz talebi yerinde görülmüştür. Mahkeme kararı bu sebeplerden dolayı bozulmuştur. Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 2. fıkrasındaki \"İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez\" ve 5. fıkrasındaki \"Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz\" hükümleri açıklayıcı bir şekilde detaylandırılmalıdır.

11. Ceza Dairesi 2018/3536 E. , 2019/7309 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel Belgede Sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1- Suç ve hüküm tarihinden önce 10.11.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 2. fıkrasındaki "İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında; sanığın eyleminin, özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki suçu oluşturduğu ve sanığa usulüne uygun ön ödeme önerisinde bulunulmasından sonra sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
2- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesi gerekliliği,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 15/10/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.