Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2015/16999 Esas 2016/5089 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazların davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R –

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazların davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Arazi niteliğindeki taşınmaza net geliri esas alınarak değer biçilmesi yöntem olarak doğrudur. Ancak;
1-4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kanunun 10. maddesi gereğince açılan tespit ve tescil davalarında değerlendirmenin; aynı Kanunun 15/11. maddesi uyarınca dava tarihi itibariyle yapılması gerekir.
Değer biçmede esas alınan münavebe ürünlerinin 2014 yılı dekar başına ortalama verim miktarları ile hasat dönemindeki ortalama kilogram satış fiyatları ve üretim masrafları Gıda, Tarım ve Hayvancılık İl Müdürlüğünden getirtilerek, bilirkişi kurulundan ek rapor alınıp sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, 2013 yılı verilerini esas alarak değerlendirme yapan rapora göre bedel tespit edilmesi,
2-Dava konusu taşınmazların konumları ve bilirkişi raporunda yazılı özellikleri göz önünde bulundurulduğunda, objektif değer artırıcı unsurun % 60 oranında uygulanması gerektiği gözetilmeden, daha düşük oranda kabulü ile kamulaştırma bedelinin eksik tespiti,
3-Kamulaştırma bedeline uygulanan faizin başlangıç tarihi olarak davadan 4 ay sonrası olan 20.07.2014 tarihinden karar tarihine kadar faiz yürütülmesi gerekirken, daha önceki tarihten ve infazda tereddüt oluşturcak şekilde faiz işletilmesi,
4-Davacı idare harçtan bağışık olmadığı halde, muafiyet kararı verilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, taraflardan peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 15/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.