Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/784 Esas 2019/6476 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/784
Karar No: 2019/6476
Karar Tarihi: 03.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/784 Esas 2019/6476 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın McDonalds restoranının balkonunda oturan bir müştekinin telefonunu çalması nedeniyle hırsızlık suçunu işlediğine karar verdi ve mahkumiyet hükmü verdi. Ancak, eski bir suç nedeniyle tekerrür hükümlerinin ve TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin infaz aşamasında iptal edilmesi gerektiği belirtildi. Sanığın önceki bir mahkumiyeti dolandırıcılık suçundan kaynaklandığı ve CMK'nın 253. maddesi uyarınca uzlaşmaya dahil edildiği anlaşıldı. Kararda, 5237 sayılı TCK'nin 141/1 maddesinin yanlış uygulandığı ve yerine 142/1 maddesinin uygulanması gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 141/1, 142/1, 157/1; CMK, 253.

2. Ceza Dairesi 2018/784 E. , 2019/6476 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 16.03.2014 yerine 25.02.2014 olarak yazılması ve hükümde uygulama maddesinin 141/1 yerine 142/1 olarak sehven yanlış gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş; sanığın, McDonalds isimli restorantın eklentisi niteliğindeki balkon kısmında masada oturan müştekinin telefonunu çalması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b. maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun"un 141/1. maddesi ile uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedenleri yapılmamış; sanık hakkında, tekerrüre esas alınan Kadıköy 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/976 esas ve 2007/65 karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 157/1. maddesinde yazılı ""dolandırıcılık"" suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 03.04.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.