MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yağma, özgürlüğü kısıtlama
HÜKÜM : Beraat, Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 04/12/2014 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

1-Sanık ... hakkında yakınan ..."a yönelik yağma ve özgürlüğü kısıtlama suçlarından verilen beraat kararının, sanık ... müdafisinin vekalet ücreti istemi ile sınırlı temyiz istemine yönelik yapılan incelemede;
Mahkemenin 01.11.2011 günlü oturumunda sanık savunmanın yüzüne karşı verilen karara karşı sanık savunmanınca 31.10.2014 havale tarihli dilekçe ile temyiz talebinde bulunduğu, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK.nın 310/1. maddesinde öngörülen tefhimden itibaren bir haftalık süre geçtikten sonra sanık ... savunmanı hükmü temyiz ettiğinden, anılan Yasanın 317. maddesi gereğince istem gibi temyiz isteminin REDDİNE,

ll-) Sanık ... hakkında yakınan ..."a yönelik özgürlüğü kısıtlama suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;

5237 sayılı TCK.nun 58/7. maddesinin uygulama koşullarının değerlendirilebilmesi için, sanık ..."un adli sicil kaydında yer alan ilamlarının getirtilerek mükerrirlere ilişkin infaz rejiminin uygulanıp uygulanmayacağının denetime olanak verecek şekilde karar yerinde tartışılmaması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK"nın 53.

maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA,
lll-) Sanıklar ... ve ... hakkında yakınan ..."a yönelik özgürlüğü kısıtlama suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5237 sayılı TCK.nun 58/7. maddesinin uygulama koşullarının değerlendirilebilmesi için, sanıklar ... ve ..."ün adli sicil kaydında yer alan ilamlarının getirtilerek mükerrirlere ilişkin infaz rejiminin uygulanıp uygulanmayacağının denetime olanak verecek şekilde karar yerinde tartışılmaması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

5271 sayılı Yasa’nın 150/3. maddesi uyarınca, sanıklar ... ve ..."ün savunmasını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle, savunmana ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olarak, sanıklar ... ve ..."e yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve savunmanı ile sanık ... savunmanının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin bölümdeki miktardan, “sanıklar ... ve ... için 452,00.TL zorunlu müdafilik giderinin” çıkartılarak, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün kısmen istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.