Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9001 Esas 2020/2301 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9001
Karar No: 2020/2301
Karar Tarihi: 03.03.2020

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9001 Esas 2020/2301 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın TCK'nın 179/2, 62, 53, 58/7. maddeleri uyarınca trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum olduğu belirtilmiştir. Ancak sanığın alkollü araç kullanmaktan suçlu olduğu TCK'nın 179/3. maddesi uyarınca açılan kamu davası sonucu ortaya çıkmıştır. Bu sebeple sanığın 179/3. maddesi yollamasıyla 179/2. maddeden cezalandırılması gerektiğine dair temyiz itirazları yerinde görülmüş, hüküm 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Ancak yeniden yargılama gerektirmeyen konuda, hükümde düzeltmeler yapılarak onanmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 179/2, 179/3, 62, 53 ve 58/7. maddeleri kararda geçmektedir.

12. Ceza Dairesi 2019/9001 E. , 2020/2301 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm :TCK"nın 179/2, 62, 53, 58/7. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın verilen cezanın yerinde olmadığına ilişkin temyiz itirazının reddine, ancak;
Olay gecesi 2.25 promil alkollü araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında TCK"nın 179/2. maddesi gereğince hüküm kurulmuşsa da, kamu davasının TCK"nın 179/3. maddesi uyarınca açıldığı ve sanığın alkollü olması sebebiyle bu madde kapsamındaki suç sübut bulduğundan, sanığın TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla TCK"nın 179/2. maddesi uyarınca cezalandırılması gerekirken TCK"nın 179/2. maddesi uyarınca hüküm kurulması;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. paragrafındaki “TCK"nın 179/2.” ibaresinden önce gelmek üzere ""TCK"nın 179/3. maddesi delaleti ile"" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.03.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.