Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2470 Esas 2019/15495 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2470
Karar No: 2019/15495
Karar Tarihi: 10.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2470 Esas 2019/15495 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda yaşamı tehlikeye sokacak şekilde yaralama suçu işleyen sanık hakkında verilen cezanın bazı sebeplerden dolayı uygun olmadığını belirtmiştir. Öncelikle, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespit edilmesi gerektiği, ancak tespit yapılamazsa haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında verilen cezada TCK'nin 87/1-d-son maddesi uygulanmamıştır ve Anayasa Mahkemesi'nin bazı ibareleri iptal ettiği nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri olarak da TCK'nin 29, 53, 86-87 ve CMUK'un 321. maddeleri belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/2470 E. , 2019/15495 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Oluş, tüm dosya içeriği ve kabule göre, karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda; sanığın, mağdurun kendisine hakaret ettiğini ve bıçak ile saldırma girişiminde bulunduğunu iddia ettiği ve yine bu yönde tanık ...."ın aşamalarda, tanık ...."un hazırlık aşamasında beyanlarının olduğu, buna karşın mağdur ile tanıklar ...., .... ve ...."in bu hususta farklı anlatımlarının olması karşısında; olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespitine çalışılması; bunun mümkün olmaması halinde Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede (1/4) oranında uygulanması gerektirdiğinin gözetilmemesi,
2) Sanık hakkında yaşamı tehlikeye sokacak şekilde yaralama suçundan TCK’nin 86/1, 86/3-e maddeleri ile belirlenen cezanın TCK’nin 87/1-d maddesi ile 1 kat arttırılmasının ardından sanık hakkında hükmedilen cezanın "5 yıla" çıkartılması sırasında TCK"nin 87/1-d-son maddesinin uygulama maddesi olarak gösterilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.