Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/5034 Esas 2019/2699 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/5034
Karar No: 2019/2699
Karar Tarihi: 18.04.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/5034 Esas 2019/2699 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı, satın aldığı mal bedelini ödemediği için yapılan icra takibine itiraz etmiştir. Davacı itirazın iptali için dava açmıştır. Mahkeme, davacının mal teslimini kanıtlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Ancak temyiz incelemesinde, davalının borcunu ödediğine dair deliller sunması nedeniyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Ancak ödemelerin takibe dayanak faturaların tarihlerinden sonraya tekabül ettiği tespit edilmiştir. Bu nedenle ispat yükü tekrar davacıya düşmüştür ve davacı buna ilişkin delil sunamamıştır. Bu nedenle, davanın reddine karar verilmesi gerektiği halde yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır. Mahkeme kararı davalı yararına bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- İcra ve İflas Kanunu, Madde 67: Borçlu takibi kesildiği veya alacağı inkar ettiği takdirde itiraz yoluna başvurabilecektir.
- Medeni Kanun, Madde 223: Borçlunun ifasının gerektirdiği şey, borcunu ifa etmekle yükümlü olduğu şeydir.

19. Hukuk Dairesi 2017/5034 E. , 2019/2699 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının bozmaya uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- KARAR -
Davacı vekili, davalının müvekkili şirketten satın aldığı mal bedelini ödemediğini alacağın tahsili için başlatılan icra takibine itiraz edildiğini ileri sürerek, itirazın iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacıdan satın alınan ürünlerin bedelinin ödendiğini ve herhangi bir borçlarının bulunmadığını beyan ederek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının mal teslimini kanıtlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hükmün davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 26.02.2016 tarihli ve 2015/15140 Esas – 2016/3272 Karar sayılı ilamı ile "Davacı icra takibinde faturalara dayanmış olup davalı taraf itirazında ve davaya cevabında ödeme def"inde bulunmuştur. İtirazın iptali davası takip ile sıkısıkıya bağlıdır. Bu durumda davalı tarafın takip konusu borcu ödediğini kanıtlanması gerekir. Mahkemece ispat külfetinin tayininde hataya düşülerek yazılı şekilde eksik incelemeyle hüküm kurulması doğru görülmemiştir." gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde, davalı tarafça sunulan ödemeye ilişkin belgelerin yeni bir belge olmayıp bozma öncesi yapılan yargılamada sunulan raporda da değerlendirilen ticari defterlere kayıtla sabit olan ödemeler olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisinde sunulmuş olan ödeme belgelerine göre ( 27.06.2012 tarihli 5.000 TL, 28.06.2012 tarihli 5.000 TL ve 28.02.2012 keşide tarihli çeke istinaden 25.000 TL ) toplam 35.000 TL ödeme bulunduğu ve bu ödemelerin tarihi itibariyle hepsinin takibe dayanak faturaların tarihlerinden sonraya tekabül ettiği görülmektedir. Bu durumda ispat yükü kendine düşen davalı faturalara mahsuben ödeme yaptığını usulüne uygun delillerle ispatladığına göre ödemelerin faturaya ilişkin olmadığını ispat yükü yeniden davacıya geçmiş olup buna ilişkin delil sunamayan davacının davasının reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamış, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkeme kararının davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin harçların istek halinde taraflara iadesine, 18/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.