Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/7481 Esas 2019/15490 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7481
Karar No: 2019/15490
Karar Tarihi: 10.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/7481 Esas 2019/15490 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, barda garson olarak çalışan eşini alkol alarak eve getirdiği sırada eşinin sarhoşluğunun etkisiyle düşmesi sonucu zorla ilişkiye girdiği suçlamasıyla asliye ceza mahkemesinde yargılanmıştır. Sanık savunmasında eşinin olay gecesi aşırı alkollü olduğunu ve kendisini eve getirdiğini ifade etmiştir. Mahkeme, mağdurun alkollü olduğunu kabul etmiştir. Ancak, mağdurun alkolün etkisi altında verdiği kolluk beyanına neden üstünlük tanındığı tartışılmamıştır. Bu nedenle, sanığın temyiz sebepleri yerinde görülmüş ve hüküm bozulmuştur. Kararda, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi ve 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesine atıfta bulunulmuştur.

3. Ceza Dairesi 2019/7481 E. , 2019/15490 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın aşamalardaki savunmalarında, barda garson olarak çalışan eşinin olay gecesi kendisini arayarak servisinin bıraktığı duraktan kendisini almasını istediğini, durağa gittiğinde eşinin aşırı alkollü olduğunu görmesi üzerine kolundan tutarak eve getirdiği, bu sırada eşinin alkolün etkisiyle uygunsuz hareketler ve söylemlerde bulunduğu, apartman kapısının önüne geldiklerinde de bir eliyle evin kapısını açmaya çalışırken, diğer eli ile de eşini tutmaya çalıştığı ancak eşinin elinden kurtulmak için geri çekilmesi ve sarhoşluğunda etkisiyle merdivenden düşmesi üzerine kendisinin ambulansı aradığını beyan etmesine göre ve mağdurun alkollü olduğunu kabul ettiği yine bu durumun mağdurun adli raporu ile de sabit olduğunun anlaşılması karşısında, mağdurun alkolün etkisi ile verdiği kolluk beyanına hangi gerekçe ile üstünlük tanındığının denetime elverişli bir şekilde karar yerinde tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.