Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/986 Esas 2019/6466 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/986
Karar No: 2019/6466
Karar Tarihi: 03.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/986 Esas 2019/6466 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, tebligat işlemlerinin usulsüz yapıldığı sebebiyle gerekçeli kararın tebliği için dosyanın İADESİNE karar verildi. Tebligat Kanunu'nun 10/2 maddesi gereği, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adres olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır. Tebligatın yapılamaması durumunda ise adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilir ve tebliğ imkansızlığı durumunda tebligatın bu adrese yapılması gerekmektedir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri: Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1, 21/2, 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddeleridir.

2. Ceza Dairesi 2018/986 E. , 2019/6466 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, katılan sıfatını alabilecek şekilde suçtan zarar gören ve davaya katılma hakkı bulunan müştekiye duruşma gününün tebliği için, müştekinin MERNİS adresine doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılan ve Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligat işleminin usule aykırı olmasından dolayı, usulüne uygun olarak gerekçeli kararın (öncelikle bilinen en son adresine tebliğ yapılması, bu adreste tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile buna ilişkin belgeler ve sunulması halinde temyiz dilekçesi de eklendikten ve bu konuda ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere İADESİNİN mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 03.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.