Yağma - yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/8647 Esas 2018/2422 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8647
Karar No: 2018/2422
Karar Tarihi: 29.03.2018

Yağma - yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/8647 Esas 2018/2422 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ...'nın yaralama suçundan mahkumiyet hükmü kesinleştiği için temyiz kabiliyeti bulunmamaktadır. Sanık ... ve ...'nın yağma suçundan ve sanık ...'nın yaralama suçundan mahkumiyet hükümleri ise temyiz incelemesi sonucunda bozulmuştur. Verilen kararda, sanıkların beyanları ile delillerin tutarsızlığı ve kanıtların yetersizliği nedeniyle suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, suça konu eylemin saatine ve sanık ...'nın yaşı ile önceki hapis cezası durumuna dikkat çekilerek uygun yasal maddelerin gözetilmemesi bozma sebebi olarak gösterilmiştir.
5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesinin 1. fıkrası, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile eklenen adli para cezaları hakkında kesin hükümler ve temyiz kabiliyeti bulunmaması durumunu düzenlemektedir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 149/1. maddesinin (h) bendi, suçun işlendiği sırada kamu düzeninin zarar görmesi veya kamusal yararın korunması açısından gereklilik halinde, suça konu eylemin zamanının takdir edilmesine olanak sağlamaktadır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50. maddesi, mahkemenin yargıl

6. Ceza Dairesi 2015/8647 E. , 2018/2422 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yağma, yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

I-Sanık ... hakkında mağdur ...’a yönelik yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında, hükmolunan doğrudan adli para cezasının miktarı bakımından, 14/04/2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin de bulunmaması nedeniyle sanık ... savunmanının temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ...’a yönelik yağma suçundan kurulan mahkumiyet ve sanık ... hakkında mağdur ...’a yönelik yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğinin kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;
1-)Sanıklar ile mağdurların beyanlarında, suça konu eylemin saat 21:00 sıralarında işlendiğine dair beyanda bulundukları, olay, yakalama, üst arama ve teslim tutanağında ise haber merkezinin suçu saat 20:50’de anons ettiğinin bildirildiği, olay günü İzmir ilinde güneşin 18:54’te battığı ve gece vaktinin yeni saat uygulamasına göre 20:54’te başladığının anlaşılması karşısında; haber merkezinden anonsun saat kaçta yapıldığı araştırıldıktan sonra, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nun 149/1. maddesinin (h) bendinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-) Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda bulunan ve daha önce hapis cezası bulunmayan sanık ... hakkında yaralama suçundan hükmolunan kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı TCK.nun 50.maddesinin 3.fıkrası gereğince, aynı maddenin 1.fıkrasında öngörülen seçenek ve yaptırımlardan birine çevrilmesinde zorunluluk bulunduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanı ile sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün, açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 29.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.