MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkûmiyet, diğer atılı suçtan beraat


İlk derece mahkemesince verilen kısmen re"sen de temyize tabi hükümlerin sanık müdafii ile katılan mağdure vekili tarafından temyiz edilmesi ve sanık müdafiince incelemenin duruşmalı yapılmasının talep edilmesi üzerine, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle, belirlenen tarihte sanık müdafiin yerinde görülen talebine istinaden duruşmalı yapılan incelemede 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan beraat hükmünün incelenmesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan, katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesine gelince;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları savunma, olayın intikal şekli ve süresi ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında sanığın, suç tarihi dönemde on beş-on sekiz yaş aralığında bulunan mağdure ile rızası dışında cinsel ilişkiye girdiğine dair soyut iddia dışında cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı ve mevcut haliyle eylemin reşit olmayanla cinsel ilişki suçu kapsamında kaldığı gözetilerek bu suçtan hüküm kurulması gerekirken, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;


Suç tarihlerinde mağdurenin on beş-on sekiz yaş aralığında olup buna göre 28.06.2014 günü yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun öncesi uygulanan eski düzenlemenin sanık lehine olduğunun kabul edilmesi karşısında, TCK"nın 103/1-b maddesinde belirtilen mağdurlara yönelik eylemler nedeniyle aynı Kanunun 103/4. maddesinin uygulanmasının mümkün olmadığı gözetilmeden, sanık hakkında anılan maddenin tatbiki suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları ile duruşmalı inceleme sırasındaki sözlü savunması bu itibarla yerinde görüldüğünden, re"sen de temyize tabi hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.