Özet:

Mahkeme, suçlu olarak görülen kişinin savunmasında tehdit ve suç üstlenme suçlarını işlediğini belirtti. Temyiz isteği reddedildikten sonra yapılan incelemede, kararın dayandığı kanıtların ve sanığın eyleminin açık bir şekilde gerekçeye yansıtılmadığı ve Anayasanın 141/3 ve 5271 sayılı CMK'nın 34, 230, 232, 289/1-g (1412 sayılı CMUK'nın 308/7.) maddelerine aykırı davranılarak gerekçesiz hükümler kurulduğu belirtildi. Bu nedenle müdafiinin temyiz itirazlarının yerinde görüldüğü ve HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA karar verildi.
Kanun maddeleri:
- Anayasa'nın 141/3 maddesi: Yargı kararları, yazılı gerekçeye dayanır.
- 5271 sayılı CMK'nın 34. maddesi: Mahkemece verilen kararın gerekçelerinin, kararın verildiği tarihte mevcut olan yasal düzenleme ve uygulamalara uygunluğunu göstermesi gerekir.
- 5271 sayılı CMK'nın 230. maddesi: Mahkemenin karar verirken, olayın tüm olgularını, yasal kanıtları ve tarafların beyanlarını göz önünde bulundurarak, kanunun gerektirdiği şekilde bir kanaate varması gerekir.
- 5271 sayılı CMK'nın 232. maddesi: Kararın, suçlamaların yasal unsurlarının yanı sıra delil değerlendirmelerine de dayandırılması gerekmektedir.
- 5271 sayılı CMK'nın 289/1-g maddesi: Sanığın lehine veya aleyhine olan delillerin neler olduğu, yargılama sonucu oluşan kanaatin hangi kanıtlara dayandığı belirtilmelidir.
- 1412 sayılı CMUK'nın 308/7. maddesi: Kararın gerekçesinde, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler, sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurları açıkça yer almış olmalıdır.
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: Temyizde, mahkeme tarafından verilen hükümlerin gerekçelerinin ve yasal dayanaklarının tartışılması mümkündür.
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi: Yargıtay'ın bozma kararı vermesi durumunda, dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilerek yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılması gerekmektedir.