12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/6048 Karar No: 2020/2287 Karar Tarihi: 03.03.2020
Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6048 Esas 2020/2287 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, taksirle öldürme suçundan TCK'nin 85/1, 62/1, 53/6 maddeleri uyarınca mahkum edilmiştir. Sanık bu hükme karşı temyiz itirazında bulunmuştur. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun daha önce aldığı bir karara atıfta bulunarak, taksirli suçlar açısından temel cezada failin güttüğü amaç ve saikin göz önünde bulundurulamayacağına dikkat çekilmiştir. Bu nedenle, hükümde yer alan \"failin güttüğü amaç ve saiki\" ibaresi çıkarılarak, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nin 85/1 maddesi (Taksirle Öldürme Suçu), 62/1 maddesi (Suçunun Unsurları), 53/6 maddesi (Cezanın İndirilmesi).
12. Ceza Dairesi 2019/6048 E. , 2020/2287 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle öldürme Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın eksik inceleme ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; Dosya içeriğine göre; olay günü saat 09.30 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile meskun mahal içi, dokuz metre genişliğinde, iki yönlü asfalt yolda seyir halindeyken, kaza mahali olan yaya geçidine geldiğinde istikametine göre sol taraftan sağ tarafa yaya geçidi üzerinden geçmekte yayaya çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın asli kusurlu olarak bir kişinin ölmesine sebebiyet verdiği olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine e dayanılamayacağının gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. paragrafındaki “failin güttüğü amaç ve saiki” ibarelerinin hükümden çıkarılmak suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.