MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Manisa 1. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 20/02/2018 tarih ve 2015/929-2018/218 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı ve ihbar olunan vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile ihbar olunan şirketin davalı şirket ortakları olduğunu, ortaklar arasında, ülkeler arasındaki mevzuat ve yönetimsel anlayış farklılıkları sebebiyle bir çok ticari uyuşmazlık yaşandığını, davalı şirketin kâr edemez, vergi, sigorta ve benzeri borçlarını ödeyemez, 3.kişilere karşı taahhütlerini yerine getiremez, ticari faaliyetlerini sürdüremez hale geldiğini, sermayesinin yaklaşık iki katı borç yükü altına girdiğini ve borca batık duruma düşürüldüğünü, borçlarının daha fazla büyümemesi için tasfiyesinin gerektiğini ileri sürerek, davalı şirketin haklı nedenle feshini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının TTK"nın 245. maddesine göre dava açma hakkının bulunmadığı, zira davalı şirketin bu hale gelmesinin sebebinin davacı olduğu, davacı şirketin davalıya ait projeleri kaynak gösterip Hollanda Dış İşleri Bakanlığı Tarım Birimi"nden aldığı hibenin 187.000 EURO"luk kısmını şirkete ödemediğini, bu nedenle davalı şirketin büyük bir ekonomik sıkıntı içine girdiğini pek çok faaliyetini kendi öz sermayesi ile yapmak zorunda kaldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece uyulan bozma ilamı, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalı şirketin ihbar olunan Salkım Tarım ile davacının ortaklığından oluştuğu, ortaklar arasında yapılan sözleşme gereğince davacının şirkete 425.000 Euro hibede bulunacağı hükmü bulunduğu, muhtelif tarihlerde davacı tarafça davalı şirkete ayni ve nakdi olarak toplamda 1.045.552,03 Euro ödeme yapıldığı, davacının Hollanda Dış İşleri Bakanlığı Tarım Birimi’nden aldığı hibeden, 220.997 Euro"luk kısmını davalı şirkete verdiği beyanı gereği, 220.997 Euro’nun tenzili ile kalan 204.003 Euro"nun da hibe edilmesi halinde dahi, davalı şirketin fesihten kurtulmasının mümkün olmadığı, zira davalı şirketin faal olmadığı, sermayesinin tamamını kaybetmiş olduğu, öz sermayesinin -987.005,53 TL"ye ulaştığı, davacının aslında üzerine düşen yükümlülükleri yerine getirmiş olmasına rağmen kalan hibe miktarının ödenmesinin de faydasız olacağı gerekçesiyle davanın kabulü ile davalı şirketin fesih ve tasfiyesine karar verilmiştir.
Kararı davalı ve ihbar olunan vekili temyiz etmiştir.
1- Temyiz isteminde bulunan .... davada ihbar olunan konumundadır. Karar başlığında davalı olarak gösterilmeyen, aleyhine de hüküm kurulmayan, ihbar olunan vekilinin kararı temyiz etmede hukuki yararının olmadığı anlaşılmakla, ihbar olunan şirket vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle ihbar olunan vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı şirketten alınmasına, 22/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.