Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6059 Esas 2020/2283 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6059
Karar No: 2020/2283
Karar Tarihi: 03.03.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6059 Esas 2020/2283 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanık müdafii ve katılan vekili kararı temyiz etmişlerdir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına göre, taksirli suçlar için temel cezanın belirlenmesinde, failin amacı ve niyeti gözetilmemelidir. Bu sebeple, kararın suç sebep ve saiklerini çıkarmak suretiyle düzeltilmesi ve onanması gerekmektedir.
Kanun Maddeleri:
-TCK'nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 51/1-3-6-7-8
-TCK'nın 61/1. maddesi (g) bendi

12. Ceza Dairesi 2019/6059 E. , 2020/2283 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 51/1-3-6-7-8. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin eksik inceleme ile ceza miktarına, katılan vekilinin ise erteleme hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre; olay günü saat 19.20 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki araç ile meskun mahal içinde, keskin virajlı, hafif eğimli, on üç metre genişliğindeki, iki yönlü yol üzerinde seyir halindeyken, direksiyon hakimiyetini kaybederek, karşı yönden gelmekte olan araçların şeridine girerek katılanın idaresindeki araca çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın tam kusurlu olarak bir kişinin basit tıbbi müdahale ile iyileşemeyecek ve 6. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (1) numaralı bendinde yer alan “suç sebep ve saikleri” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.