Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/3463 Esas 2020/7550 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK"nın 155/1, 62/1, 52/2-4, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın ... ... isimli iş yerinin sahibi olduğu, iş yerine 27/01/2014 günü sanık ..."nın geldiği ve kira sözleşmesi ile 1 günlüğüne 1 adet Sony Plastation3, 2 adet joistik, 2 adet oyun CD"sini 40TL karşılığında kiraladığı, aynı gün sanık ..."nın katılanı aradığı ve arkadaşı olan temyiz dışı sanık..."in de katılanın iş yerine gelerek aynı cihazları kiralayacağını söylediği, bunun üzerine 27/01/2014 günü temyiz dışı sanık... ile katılanın 40TL karşılığında kira sözleşmesi düzenledikleri ve temyiz dışı sanık..."in söz konusu cihazları alarak iş yerinden ayrıldığı, 1 gün sonra her iki sanığın da kiralamış oldukları oyun konsollarını geri getirmedikleri, bunun üzerine katılanın telefon ile sanıklara ulaşmaya çalıştığı ancak ulaşamadığı, bu şekilde sanığın üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda;
1-Her ne kadar gerekçeli kararda, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kaldırılma ve hükmün açıklanma nedenleri belirtilmiş ise de; mahkumiyet hükmünün kanuni gerekçelerinin gösterilmediği, bu bağlamda; mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde açık olması ve Yargıtay"ın bu işlevini yerine getirmesi için kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere göre sanığa isnat edilen ve suç oluşturduğu kabul edilen eylemin karar yerinde gösterilmesi ve bu hususun gerekçeye yansıtılması gerektiği gözetilmeden, gerekçeden yoksun şekilde mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle, Anayasanın 141. ve CMK"nın 34. ile 232. maddelerine muhalefet edilmesi,
2- Sanığa yüklenen güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254.

madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.