Mahkemesi :Kırklareli 1. Asliye Hukuk Hakimliği (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi :15.07.2014
Numarası :2013/165-2014/449

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -

Uyuşmazlık eser sözleşmesinden kaynaklanmakta olup, mahkemece davanın reddine dair verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, müvekkili apartman yönetimi ile davalı yüklenici arasında binanın kalorifer kazanının değişim işi konusunda anlaştıklarını, ancak, kazanın ayıplı olduğunu, iş sahibinin ödemiş olduğu bedelin iadesini istemiş, mahkemece davaya tüketici mahkemesi sıfatıyla bakılarak karar verilmiştir.
1-Dava tarihinde yürürlükte bulunan 4822 sayılı Yasayla değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesinde, tüketici “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Başka bir deyişle, yasada dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri kapsama alınmıştır. Aksinin düşünülmesi halinde üst düzey teknolojiyle gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi yasa kapsamında kaldığının ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıkların da -yasanın amacına rağmen- Tüketici Mahkemelerinde bakılması gerekeceğinin kabulü icap eder. Bundan dolayı somut olayda olduğu gibi istisna(eser) sözleşmesinden doğan ilişkilerde 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim aynı husus Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 26.02.2003 gün ve 2003/15-127 Esas, 2003/102 Karar sayılı kararında da açıklanmış bulunmaktadır. Somut olayda da, davacı iş sahibi ile davalı yüklenici arasında eser sözleşmesi ilişkisi bulunduğundan, mahkemece genel mahkeme sıfatıyla davaya bakılıp esasının sonuçlandırılması gerekirken, tüketici mahkemesi sıfatıyla bakılarak hüküm tesisi doğru olmamış, kararın bozulması uygun bulunmuştur.
2-Bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün, 1 no’lu bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 2 no’lu bent gereğince davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 16.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.