Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, meslek hastalığı sonucu sürekli iş göremez duruma giren sigortalıya bağlanan gelirlerin 506 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca tazminini istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davalı .... hakkındaki davanın reddine, davalı ... hakkındaki davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Kanunun 26. maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurumun rücu alacağı; hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (Tavan) miktarı ile sınırlı iken, .... Mahkemesi’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 23.11.2006 gün ve ...sayılı kararı ile 26.maddedeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasaya aykırılık nedeniyle iptali sonrasında, Kurumun rücu hakkının, yasadan doğan kendine özgü ve sigortalı, ya da, hak sahiplerinin hakkından bağımsız basit rücu hakkına dönüşmüş olması karşısında; Kurumun rücu alacağının, sigortalıya bağlanan ilk peşin değerli gelir olan toplamı 57.243,04 TL"nin tazmin sorumlusu davalının %99,98 kusuruna isabet eden miktarıyla sınırlı bulunmasına, davada Kurum zararından şimdilik 9.944,34 TL"nin tahsilinin talep edilmesine ve talebe konu alacak miktarının ilk peşin değerli gelirlerin kusur karşılığının altında bulunmasına göre, Kurum isteminin kabulüne karar verilmesi gerekirken, mükerrer indirim yapılmak suretiyle eksik rücu alacağına hükmedilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Kanunun temyize dair hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının alacağın tahsiline ilişkin bendinde yer alan “kısmen kabulü ile 5.723,15 TL” ibaresinin silinerek, yerine, “Kabulü ile 9.944,34 TL” ibaresinin yazılmasına,
Harç ile ilgili bendinde yer alan “339,15” sayısının silinerek, yerine, “590,69” sayısının yazılmasına, aynı bentte yer alan “352,15” sayısının silinerek, yerine, “602,89” sayısının yazılmasına ve kararın bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.03.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.