Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2011/14430 Esas 2012/1436 Karar Sayılı İlamı

1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı kesinleşen işe iade kararı gereği   işe başlatılmamasından doğan tazminat ve alacaklar ile diğer bir kısım işçilik alacakları isteminde bulunmuştur.
Davalı davacıya tüm haklarının eksiksiz ödendiğini işyerinde yönetici  konumunda olduğundan fazla mesai ücreti isteminde  bulunamayacağını ileri sürerek   davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın  kabulüne   karar verilmiştir
Hüküm davalı  tarafından temyiz edilmiştir.
Bilirkişi raporu üzerine  ıslah talebinde bulunan davacının  istemlerine ilişkin ıslah dilekçesi davalı tarafa oturum arasında 10.02.2011 tarihinde tebliğ edilmiş ve davalı aynı oturum arasında süresinde verdiği 07.03.2011 tarihli itiraz dilekçesinde zamanaşımı def’inde bulunmuştur. Takip eden 07.06.2001 tarihli oturumda da davacı ve davalı vekilleri bu yöne ilişkin karşılıklı olarak  beyan ve iddialarını  kabul etmediklerini bildirmişlerdir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla mesai ile diğer bir kısım alacakların 26.12.2004-26.12.2006 tarihleri arasındaki çalışmalara ilişkin olduğu da dikkate alındığında davalının vekilinin  zamanaşımı def’ine ilişkin iddiaları değerlendirilmeden eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınat temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.