Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5969 Esas 2020/2278 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5969
Karar No: 2020/2278
Karar Tarihi: 03.03.2020

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5969 Esas 2020/2278 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, hükümde yer alan ceza miktarının belirlenmesinde hatalar tespit edilmiştir. Sanığın asli kusuruyla bir kişinin ölümüne sebebiyet verdiği olayda, uzun süreli hapis cezası adli para cezasına çevrilirken tam gün sayısı gösterilmemiş ve adli para cezasının belirlenmesinde TCK'nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmiştir. Ayrıca, adli para cezasının taksitlendirilmesinde CMK'nın uygun maddesi gösterilmemiş ve hükümde TCK'nın 61. maddesi yerine TCK'nın 62. maddesi gösterilmiştir. Bu nedenlerle, hüküm kanuna aykırı bulunmuştur ve hüküm CMUK’un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Yargılama gerektirmeyen konular yeniden değerlendirilerek, hüküm düzeltilmiştir. Sanık, TCK'nın 50/4 yollamasıyla 50/1-a maddeleri gereği adli para cezasına çevrilmiş ve ekonomik ve kişisel durumuna göre belirlenen adli para cezasıyla cezalandırılmıştır. Hakkında verilen ceza miktarı, TCK'nın 52/2 ve 52/4 maddelerine göre belirlenmiştir.

12. Ceza Dairesi 2019/5969 E. , 2020/2278 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4 yollamasıyla 50/1-a, 52/2. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılanın zararını gidermediği anlaşılmakla, tebliğname"de yer alan CMK"nın 231. maddesinin değerlendirilmesi gerektiğinden bahisle bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ceza miktarına, kusur durumuna ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü sanığın dedesinin şirketinde şoför olarak çalışan ..."in sanığın şirketine ait hububat deposunun bahçesinden sebze, meyve toplamak için geldiği esnada, girişte bulunan demir sürgülü kapının üzerine düşmesiyle, sanığın asli kusuruyla bir kişinin ölümüne sebebiyet verdiği olayda;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Sanık hakkında hükmedilen sonuç ceza olan adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verilirken, uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi ve hükmün ilk fıkrasında sanık hakkında cezanın belirlenmesine karar verilirken TCK"nın 61. maddesi yerine, TCK"nın 62. maddesi gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasında "62" ibaresi hükümden çıkarılarak yerine "61" ibaresinin, hükmün 4. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önüne alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 705 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 14.100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” , hükmün 5. fıkrasında "52" ibaresi hükümden çıkarılarak yerine "52/4" ibaresinin eklenmesi ile sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 03/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.