Nitelikli hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/16127 Esas 2019/9619 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/16127
Karar No: 2019/9619
Karar Tarihi: 10.06.2019

Nitelikli hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/16127 Esas 2019/9619 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, nitelikli hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından dolayı mahkumiyet hükmü almıştır. Mala zarar verme suçundan tayin edilen 2000-TL adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün değildir. Sanığın diğer temyiz itirazları reddedilmiştir. Hırsızlık suçuna ilişkin hükmün usul ve kanuna uygunluğu kabul edilerek onanmıştır. İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin hüküm ise sanığın cezalandırılma şekli ve yargılama giderlerinin hesaplanması konusunda yanlışlıklar içermektedir. Bu nedenle hükmün bozulması gerekmektedir.
Kanun maddeleri:
- 6217 Sayılı Kanun’un 26. maddesi
- 5320 Sayılı Kanun’un ek 2. maddesi
- 1412 Sayılı CMUK’un 317. maddesi
- TCK’nın 116/1. ve 116/2. maddeleri
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesi.

13. Ceza Dairesi 2018/16127 E. , 2019/9619 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinden yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 Sayılı Kanun’un 26.maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2.madde uyarınca doğrudan verilen 3000-TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan tayin edilen 2000-TL adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 317.maddesi gereğince sanık ...’ın temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’ın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın müştekinin işyerine hırsızlık amacıyla girmesi suretiyle işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK"nın 116/2. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde aynı yasanın 116/1. maddesi uyarınca hüküm tesisi,
2-Sanığa yüklenen yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması hususunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 10.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.