Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi gereği beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanın sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık idaresindeki otomobille, gündüz vakti, meskun mahalde, iki yönlü, asfalt kaplama caddede seyri sırasında, aracının sol ön kısmıyla, gidiş yönüne doğru sağdan sola doğru park halindeki araçların arasından aniden ve yakın mesafeden yola giren yayaya çarpmasıyla, katılanın kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasında sanığın atfı kabil kusuru bulunmadığı olayda;
Sanığın atılı suç bakımından kusuru bulunmadığı kabul edilmesine rağmen sanık hakkındaki beraat hükmüne sanık tarafından işlendiği sabit olmadığından bahisle CMK"nın 223/2-e maddesi dayanak yapılmak suretiyle, uygulama maddesinin yanlış gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasındaki “sanık tarafından işlendiği sabit olmadığından CMK’nın 223/2-e” ibaresinin çıkarılarak yerine “ suçu bakımından sanığın kusurlu olmadığı anlaşıldığından CMK"nın 223/2-c” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.