Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2016 Esas 2019/12198 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2016
Karar No: 2019/12198
Karar Tarihi: 02.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2016 Esas 2019/12198 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık suçundan mahkum edilmesine dair yerel mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Kamera görüntüleri ile sanık tanınmış ve olayın ardından yakalanmıştır. Sanık, suçu işlemediğini öne sürmüştür. Ancak mahkemede yeterli delil sağlanmamış ve eksik kovuşturma yapılmıştır. Ayrıca, sanık hakkında TCK'nın 53. maddesindeki haklardan yoksun bırakılma kararı verilmemiştir. Bu nedenlerle karar bozulmuştur.
TCK'nın 53. maddesi, sanığın savunma hakkını düzenlemektedir. Sanığın hukuki hakları korunmalı ve adil bir yargılama süreci sağlanmalıdır.

17. Ceza Dairesi 2019/2016 E. , 2019/12198 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Hastane binası içerisinden hırsızlık eylemine ilişkin kamera görüntülerinin kollukça izlenmesi sonucu sorumluluk bölgelerinde geçmişte hırsızlık suçunu işleyen kişilerden olması sebebi ile tanıdıklarını ifade ederek sanık ile kimliğini teşhis ve tespit ettikleri, sanığın olayı takiben hemen yakalandığı, başka yer ceza infaz kurumunda bulunması sebebi ile talimat ile alınan savunmasında, kendisinin hastanelere parfüm satmak için girip çıktığı, hırsızlık suçunu işlemediğine dair savunması karşısında; mümkünse bizzat kendisinin savunması alınarak kamera görüntülerindeki şahıs ile sanığın karşılaştırılması sureti ile olmadığı takdirde farklı yönlerden çekilmiş teşhise elverişli fotoğrafların temini ve bu fotoğrafların kamera görüntülerindeki kişi olup olmadığı hususu mahkemece izlenerek veya ehil bilirkişi marifeti incelenip tereddüte mahal bırakmayacak şekilde belirlenmesi gerektiği halde eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçe ile mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2-Sanık hakkında TCK"nun 53/1. maddesinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. ve 3. fıkralarında gösterilen sürelerden yoksun bırakılmasına karar verilmemiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 02/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.