Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13383 Esas 2019/15450 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13383
Karar No: 2019/15450
Karar Tarihi: 10.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13383 Esas 2019/15450 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar temyiz edilmiştir. Kararda, mahkemece hapis veya adli para cezasının seçenekli yaptırım olarak öngörüldüğü durumlarda öncelikle yasal ve yeterli gerekçe gösterilmesi gerektiği belirtilmiş ve bu sebeple hapis cezasının tercih edilmesine neden olan somut nedenin belirtilmemesi nedeniyle kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Ayrıca, suçu kabul etmeyen ve olumsuz bir durumu veya kişiliği olmayan sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin uygulanıp uygulanmayacağı konusunda yasal ve uygun gerekçe gösterilmediği de belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümleri iptal etmesi nedeniyle, sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği de vurgulanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 61, 50, 51, 231 ve 53. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi ve 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/13383 E. , 2019/15450 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda hapis cezası ile adli para cezasının seçenekli yaptırım olarak öngörüldüğü TCK"nin 86/2. maddesindeki durumlarda mahkemece, öncelikle hapis ya da adli para cezasının neden seçildiğine ilişkin yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeli, daha sonra ise TCK"nin 61. maddesi gereğince temel cezanın, alt ve üst sınırları arasında yasal ve yeterli gerekçe gösterilerek belirlenmesi gerekirken, somut neden belirtilmeden hapis cezasının tercih edilmesi,
2) Güncel adli sicil kaydına göre sabıkasız olan ve suçu kabul etmemesi dışında duruşma zabıtlarına geçen olumsuz bir durumu ve kişiliğe de rastlanmayan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 50, 51, 231. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağı konusunda Kanuna uygun gerekçe gösterilmemesi,
Kabule göre de;
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.