Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/13690 Esas 2019/6613 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, Ankara 10. İş Mahkemesinde açtığı dava ile menfi tespit isteminde bulunmuştur.
Mahkemenin; davanın kabulüne ilişkin kararının, Yargıtay 21. Hukuk Dairesinin 2012/6308 Esas, 2013/11810 Karar sayılı ilamı ile uyuşmazlığın kira ilişkisinden kaynaklandığı, görevli mahkemenin Asliye Hukuk Mahkemesi olduğu, Mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esası incelenerek davanın esastan sonuçlandırılmasının doğru olmadığı gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilerek, 05/12/2013 gün ve 2013/2014 Esas, 2013/1373 Karar sayılı karar ile görevsizlik kararı verilmiştir.
Görevsizlik kararın kesinleşmesi üzerine, davanın yargılaması görevli Ankara 13. Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından yürütülmüş ve 13/10/2016 gün ve 2013/431 E. 2016/348 K. sayılı karar ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulmuş, Ankara Bölge Adliye Mahkemesinin 16/03/2017 tarih, 2017/335 Esas, 2017/314 Karar sayılı kararı ile temyiz incelemesinin Yargıtay ilgili dairesince yapılması gerektiği belirtilerek görevsizlik kararı verilmiş, dosyanın Yargıtay ilgili dairesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine iadesine karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK"nun 373/4 ve geçici 3. maddelerinin düzenleniş amacı, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtay yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktır.
Diğer bir anlatımla, Yargıtay’ın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, başka bir deyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır.
Somut uyuşmazlıkta; Ankara 10. İş Mahkemesinin kararı hakkında bozma kararı verilmiştir. Bu aşamadan sonra, görevli Ankara 13. Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından esasa ilişkin yargılama yapılıp, karar verilmiştir.
Aleyhine kanun yoluna gidilen karar, Ankara 13. Asliye Hukuk Mahkemesinin kararı olup, bu karar ile ilgili olarak Yargıtay’ın bir denetimi söz konusu değildir.
Bu itibarla, 13/10/2016 tarihinde verilen ve daha önce Yargıtay denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi “ İstinaf “ olup, görevli merciinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi olduğu anlaşıldığından, dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine İADESİNE, 12/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.