Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/11088 Esas 2015/14506 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11088
Karar No: 2015/14506
Karar Tarihi: 28.09.2015

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/11088 Esas 2015/14506 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık M.A. hakkındaki tefecilik suçlamasıyla ilgili beraat hükmü, suçun cezasının üst sınırının 7 yıl 6 ay olduğu ve zamanaşımının gerçekleştiği gerekçesiyle bozuldu. Ancak bu durum sanık hakkında yeniden yargılama gerektirmediğinden davasının düşmesine karar verildi. Diğer sanıklar S.A. ve N.B. ise suçlamalarıyla ilgili delillerin kabul edildiği ve hükümlerinin usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle cezalarının onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri olarak; tefecilik suçunun 2279 sayılı Kanunun 17. maddesi, ceza süreleri için 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddeleri, hükmün düşürülmesi için 5237 sayılı TCK'nın 7/2 ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddeleri, BOZULMA durumunda CMUK'nın 321. maddesi ve zamanaşımı sebebiyle DÜŞME durumunda CMK'nın 223/8. maddeleri belirtilmiştir.

5. Ceza Dairesi 2013/11088 E. , 2015/14506 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2011/228030
MAHKEMESİ : Aydın 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/02/2011
NUMARASI : 2009/315 Esas, 2011/100 Karar
SUÇ : Tefecilik

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık M.. A.. hakkında kurulan beraat hükmünün incelenmesinde;
Sanığa yüklenen tefecilik suçunun 2279 sayılı Kanunun 17. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle 765 sayılı TCK"nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirlenen 7 yıl 6 aylık asli ve ilave zamanaşımına tabi olduğu, suç tarihi olan 2004 ile inceleme günü arasında bu sürelerin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ile 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddeleri gözetilmek suretiyle hükmün 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden sanık hakkında açılan kamu davasının aynı Yasanın 322 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı sebebiyle DÜŞMESİNE,
Sanıklar S.. A.., S.. A.. ve N.. B.. haklarında verilen mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde ise;
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA, 28/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.